Katedra św. Jura
Cmentarz Łyczakowski - nekropolia elity narodu polskiego. Ten cmentarz nie różni się pod tym względem niczym od warszawskich Powązek czy Cmentarza Rakowieckiego w Krakowie. Natomiast obecność mogił innych niż polskie upodabnia go do cmentarza Na Rossie w Wilnie. to, co go wyróżnia, to zdecydowanie odmienna, dramatyczna historia.
Spoczywa tu wielu przedstawicieli, nauki, sztuki, polityki, uczestników powstań narodowych, bojowników o wolność i niepodległość Polski i Ukrainy, m.in. Maria Konopnicka, Artur Grottger, Gabriela Zapolska.
Ozdobą cmentarza, obok rzeźb nagrobnych są kaplice. Najpiękniejsze z nich to: Kaplica Adamskich, Kaplica Barczewskich, Kaplica Kiselków, Kaplica Krzeczunowiczów.
Cmentarz Orląt Lwowskich to miejsce spoczynku tych wszystkich młodych Polaków, którzy chwyciwszy za broń, zginęli w obronie tego, co mieli najcenniejsze - własnego domu, którym był polski Lwów.
Łącznie pochowano tu blisko 3000 żołnierzy, z których przeszło 20% to chłopcy niespełna osiemnastoletni - bohaterskie dzieci, Orlęta Lwowskie.
Kopiec Unii Lubelskiej (Wysoki Zamek) to najwyższy punkt Lwowa (413 m n.p.m.), z doskonałym widokiem na Stare Miasto i powiewającą na ratuszu ukraińską flagą.
Kościół Dominikanów
Czarna kamienica, zwana tak od koloru elewacji, wcześniej określana była nazwiskami rodzin w niej mieszkających - Anczowskich i Lorencowiczów. Budowla powstała w XVI w. na fundamentach starszej, zniszczonej w pożarze 1571 r. Kamienica rosła w górę stopniowo. Trzecia kondygnacja pojawiła się z końcem XVI w., a ostatnia dopiero w wieku XIX.
Kamienica posiada charakterystyczną dekorację rustykalną, a jedną z figur zdobiących elewację domu jest konna figura św. Marcina - patrona Marcina Anczowskiego, właściciela kamienicy.
Czarna
Kamienica, zwana tak od koloru elewacji, wcześniej określana była
nazwiskami rodzin w niej mieszkających - Anczowskich i Lorencowiczów.
Budowla powstała w XVI w. na fundamentach starszej, zniszczonej w
pożarze 1571 r. Kamienica rosła w górę stopniowo. Trzecia kondygnacja
pojawiła się z końcem XVI w., a ostatnia dopiero w wieku XIX.
Czarna
Kamienica, zwana tak od koloru elewacji, wcześniej określana była
nazwiskami rodzin w niej mieszkających - Anczowskich i Lorencowiczów.
Budowla powstała w XVI w. na fundamentach starszej, zniszczonej w
pożarze 1571 r. Kamienica rosła w górę stopniowo. Trzecia kondygnacja
pojawiła się z końcem XVI w., a ostatnia dopiero w wieku XIX.
Budynek dawnego Teatru Wielkiego, Opery i Baletu. Budynek ten to jedna z najbardziej charakterystycznych budowli w krajobrazie Lwowa. Powstał w latach 1897-1900, był jednym z najwspanialszych gmachów teatralno-operowych w Europie, z widownią na ponad 1000 miejsc. Porównywany z operą paryską i wiedeńską.
Przed planowaną podróżą polecam zajrzeć TU, gdzie znajdziemy opis Spaceru po Lwowie. Z tej strony pochodzą także zamieszczone przeze mnie charakterystyki lwowskich zabytków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz